قنات در نیشابور: نیشابور شهر قنات ها .

در  نیشابور تا همین چند سال قبل( سی سال پیش )حدود دوازده هزار قنات جاری بود . جریان آب و زندگی در  هرکدام از این قنات ها در تمام  طول سال ادامه داشت . حتی بعضی از این قنات ها در تابستان افزایش آب نیز داشتند. تعداد کثیری از این قنات ها ،حتی از رودخانه کنونی بوژان نیشابور در تابستان پر آب تر بودند. اما از این قنات ها اکنون فقط خاطره ای بیش بجا نمانده. همینک کمتر از نیم درصد این قنات ها زنده هستند و بقیه همه خشکیده اند . باید به این اوضاع گریست. دوازده هزار قنات خشکیده ، میراثی است که ما به نسل آینده تحویل دادیم. دوازده هزار قناتی که حاصل عرق ریزی وتلاش انسان های سخت کوشی بود که کارشان بیشتر شبیه یک معجزه بود. دوازده هزار قنات ،اگر به طور مثال هر قنات حداقل ده کیلومتر طول داشته باشد. حدود صدوبیست هزار کیلومتر .تونل زیر زمینی.

باورکنید روستای محل زندگی خودم (روستای میر آباد .حوالی کال شور )که حتی اسم آن در هیچ نقشه ای به چشم نمی خوردسه قنات ,یا بقولی نیشابوری ها سه کاریز داشت .در زمستان پرندگان مهاجر زیادی از سیبری،شوروی سابق به برکه یا همان تلخ (لهجه نیشابوری)روستای ما مهاجرت می کردند.اما اکنون جز تپه های شن وخاک هیچ اثری از آن برکه پر آب وقنات روان و ماهی های  شاداب و کفترهای چاهی  نیست.